Negacitizens

Ο σύγχρονος Έλληνας πολίτης, μπορεί να μήν ρίχνει πλέον ασυλλόγιστα το προϊόν από το ράφι του supermarket στο καλάθι, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει αποκτήσει υγιή κριτική σκέψη. Ναι, δεν αγοράζουμε πλέον αβασάνιστα το ο,τιδήποτε. Η στάση αυτή όμως είναι περισσότερο προϊόν καχυποψίας, "worst-case" στάσεως και τιμολογιακής ακρίβειας, παρά καρπός κρίσης και ώριμης εκτίμησης αναγκών. Είναι γενικό και (ιδίως) κομματικώς άσχετο συμπέρασμα ότι η αγοραστική δύναμη του πολίτη μειώνεται διαρκώς. Παράλληλα όμως αυξάνεται και η τάση του προς το Αρνητικό. Προς το "κάθε πέρυσι και καλύτερα". Προς την άκρατη απαισιοδοξία και συνεπακόλουθη αδράνεια. Ασχέτως από το πολιτικό και κομματικό πλαίσιο, με τα οποία δεν πρόκειται να ασχοληθώ σε αυτό το blog, το κοινωνικό πλαίσιο παγιώνει στο πέρασμα του χρόνου το χαρακτηριστικό του Αρνητικού. Και το Αρνητικό οδηγεί σε Αρνητισμό, με αποτέλεσμα να αρνείται ο μέσος πολίτης να δει, έστω και για λίγο, τα προβλήματα του γείτονά του. Αρνείται να εννοήσει πως η ανακύκλωση πλέον επιβάλλεται, πως πρέπει να καταργηθεί η έννοια "σκουπίδι". Αρνείται να καθηλώσει το Ι.Χ. τις εργάσιμες ημέρες. Αρνείται να εννοήσει πως δεν του κοστίζει τίποτα, προκειμένου να ΜΗΝ βλάψει το διπλανό του. Αρνείται να εννοήσει πως ωφελώντας το σύνολο, στην ουσία ωφελείται ο ίδιος μεσο-μακροπρόθεσμα. Και έτσι, ο Αρνητισμός οδηγεί σε ενίσχυση της Ιδιοτέλειας μέσα από ένα βρόχο θετικής ανάδρασης (positive feedback loop), δηλ. η αύξηση της Ιδιοτέλειας τροφοδοτείται από την αύξηση του Αρνητισμού. Negacitizens. Αρνητικοί πολίτες. Είμαστε όλοι μας ανά πάσα στιγμή, γιατί θεωρούμε αυτήν την κατάσταση μονόδρομο. Το ότι από εμάς εξαρτώνται όλα, έχουμε βαρεθεί να το ακούμε. Δοκιμάσαμε ποτέ να το κάνουμε πράξη; Δοκιμάσαμε να σπάσουμε τα δεσμά; Δοκιμάσαμε να στερήσουμε από τις πυρκαγιές το ισχυρότερο καύσιμό τους - την αδιαφορία; Πιστεύω πως ήρθε η ώρα να ξεντυθούμε το υποδουλωτικό ένδυμα του Αρνητισμού και να επιστρατεύσουμε τη φορεσιά του Ενδιαφέροντος. Ενδιαφέροντος Για Όλα.